Χρόνος εργασίας, ορίζεται κάθε περίοδος κατά την διάρκεια της οποίας ο εργαζόμενος βρίσκεται στην εργασία, στη διάθεση του εργοδότη και ασκεί τη δραστηριότητα ή τα καθήκοντα του, σύμφωνα με τις ισχύουσες ρυθμίσεις για κάθε περίοδο εργαζομένων (αρθ. 2 του ΠΔ 88/1999).

Ως ώρες εργασίας θεωρούνται οι πραγματικές, μη συμπεριλαμβανομένων των διακοπών ή διαλειμμάτων εργασίας. Πάντως δεν θεωρείται διακοπή ή διάλειμμα η απομάκρυνση από την εργασία για σωματική ανάγκη, καθώς και η αναγκαστική απομάκρυνση από την εργασία λόγω καταφανώς κινδύνου (α.π. 1379/1985, και α.π. 7/1986 έγγραφα του Υπουργείου Εργασίας).

Σύμφωνα με τη νομολογία, ως χρόνος παροχής εργασίας θεωρείται και ο χρόνος που διατίθεται από τους μισθωτούς για να λάβουν οδηγίες σχετικά με την εργασία που θα εκτελέσουν ή για την φροντίδα προς αναπλήρωση εκείνων που δεν προσήλθαν στην εργασία τους (ΑΠ 255/1977). Επίσης, χρόνο εργασίας αποτελεί και το διάστημα κατά το οποίο, μετά τη λήξη της εργασίας, ο εργαζόμενος οφείλει να συλλέγει τα εργαλεία και να τα μεταφέρει σε ορισμένο τόπο (ΑΠ 779/1989).

Στις ώρες εργασίας δεν περιλαμβάνονται:

α) Ο χρόνος μετάβασης του εργαζόμενου από την κατοικία του στον τόπο εργασίας και ο χρόνος επιστροφής σ’ αυτή, έστω και αν ο εργοδότης διαθέτει τα μεταφορικά μέσα μετάβασης (ή επιστροφής), εφόσον βέβαια δεν επιβάλλονται από τον εργοδότη δεσμεύσεις με τις οποίες παρατείνεται προς όφελός του ο χρόνος αυτός.

Όταν η μεταφορά του προσωπικού στον τόπο εργασίας γίνεται από τον εργοδότη, δεν υπάρχει ευθύνη των μισθωτών για την καθυστερημένη ανάληψη της εργασίας, συνεπεία της μη έγκαιρης άφιξης του μεταφορικού μέσου, ούτε υποχρέωση των μισθωτών να προσφέρουν συμπληρωματική εργασία σε άλλο χρόνο (α.π. 39733/1977 έγγραφο του Υπουργείου Εργασίας).

β) Οι διακοπές για ελαφρύ πρόγευμα ή για μεσημβρινό φαγητό, καθώς και τα διαλλείματα εργασίας . Επομένως, η ισόχρονη προς τις διακοπές αυτές παράταση της εργασίας, μέχρι να συμπληρωθεί το κανονικό ωράριο, δεν γεννά αξίωση υπέρ των μισθωτών για τη λήψη της αμοιβής.

γ) Ο χρόνος που διατίθεται από τους μισθωτούς για την προπαρασκευή τους, είτε κατά τη μετάβαση στην εργασία τους, είτε κατά τη αποχώρηση τους από αυτή, όπως ο χρόνος που αναλίσκεται για το χτύπημα της κάρτας παρουσίας, την περιβολή ειδικής στολής, το πλύσιμο, την αλλαγή ενδυμασίας, τον καλλωπισμό μετά το τέλος της εργασίας.